تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه

نگاهی به بازار های اولیه و ثانویه 3

بازار ثانویه

بازار ثانویه، محل داد و ستد اوراق منتشر شده در بازار اولیه است و حجم معاملات در این بازار، نسبت به بازارهای اولیه بسیار بیشتر است. در این بازار تغییرات قیمت‌ها شکل می‌گیرد و اوراق بهادار، بارها و بارها در آن داد و ستد می‌شود. نمونه‌ای از بازار ثان در اقتصادهای توسعه یافته برای سایر انواع اوراق بهادار نیز بازار ثانویه‌ای موجود است، برای مثال وقتی‌که صندوق های سرمایه گذاری، بانک های سرمایه گذاری یا نهادهای بزرگ پولی و مالی وام های کلانی از وام دهندگان بزرگ خریداری می‌کنند. در هر معامله ای که در بازارهای ثانویه انجام می‌شود، پول نقد به جای اینکه مستقیم به حساب یک شرکت تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه یا نهاد برود، به جیب سرمایه گذاران ریخته خواهد شد.

بازار ثانویه درمورد کالا های رسانه ای نیز به کار می رود که برای فروش دوباره کالاهای رسانه است .بازار ثانویه می توانند داخلی هم باشد ؛ مثل زمانی که یک شرکت وابسته ی محلی سریال های قبلاً پخش شده را دوباره در ایستگاه خود نمایش بدهد ؛ یا بازار ثانویه می توانند بین المللی باشد، مثل وقتی که استودیو ها سریال ها را به شبکه هایی در کشور دیگر می فروشند .ویه، بورس اوراق بهادار تهران است. تفاوت آن با بازار اولیه در این است که در بازار اولیه، سهام مستقیماً به سرمایه‌گذار فروخته می‌شود. [۱]

محتویات

بازار ثانویه چیست؟

بازار ثانویه مکانیزمی کاربردی را به وجود می‌آورد تا بعد از اینکه در مرحله پذیره نویسی، اوراق بهادار در بازار اولیه به فروش رسیدند، سرمایه گذاران بتوانند آنها را دوباره خرید و فروش کنند.

بازارهای اولیه بدون وجود بازارهای ثانویه نمی‌توانند به خوبی فعالیت کنند. اگر یک سرمایه گذار پس از آنکه اوراق بهاداری را خریداری کرد، تمایل نداشته باشد آن را تا موعد سررسید نگهداری کند باید بتواند به راحتی و با کمترین هزینه اوراق خود را بفروشد.

وجود بازارهای ثانویه فعال این اطمینان را برای خریداران اوراق بهادار فراهم می‌سازند تا آنها بتوانند در هر زمانی که بخواهند اوراق بهادار خود را در این بازارها بفروشند. البته چنین فروشی می‌تواند با زیان نیز همراه باشد. اما گاهی زیان بهتر از آن است که سرمایه گذار اصلا نتواند اوراق بهادار خود را بفروشد. [۲]

ویژگی بازار ثانویه

• ·هزینه معامله کمتر به دلیل حجم بالای معامله‌ها
• برای سرمایه گذاران نقدینگی به همراه می‌آورد. هر فروشنده‌ای که نیاز به پول نقد داشته باشد، می‌تواند به دلیل حضور تعداد زیادی از خریداران در این بازار، اوراق بهادار خود را به راحتی به فروش برساند.
• در بازار ثانویه، هرگونه اخبار یا اطلاعات جدید در رابطه با شرکت به سرعت در قیمت سهام آن منعکس می‌شود.
• عرضه و تقاضای موجود در اقتصاد به کشف قیمت در این بازار کمک می‌کند.
• جایگزینی برای پس انداز است.
• بازارهای ثانویه با مقررات سنگینی از جانب دولت روبرو هستند. چون منبع اصلی شکل گیری سرمایه و نقدینگی برای شرکت‌ها و سرمایه گذاران به حساب می‌آیند و این مقررات در سطح بالا، ایمنی پول سرمایه گذاران را تضمین می‌کند. [۳]

قیمت گذاری در بازار ثانویه چگونه صورت می‌گیرد؟

در بازار اولیه، قیمت اوراق بهادار از قبل و براساس قیمت اسمی تعیین می‌شود. اما در بازار ثانویه قیمت اوراق براساس میزان عرضه و تقاضای آن مشخص می‌شود. به عنوان مثال، اگر بیشتر سرمایه گذاران معتقد باشند که سهامی در آینده روند خوبی دارد، تقاضا برای آن افزایش می‌یابد و به همین ترتیب، قیمت آن بالا می‌رود. به دنبال آن اگر سرمایه گذاران احساس کنند که سهامی ارزش خود را از دست خواهد داد، برای فروش آن اقدام می‌کنند و در نتیجه قیمت سهام افت پیدا خواهد کرد. [۴]

تفاوت بازار اولیه و بازار ثانویه

شرکت‌ها پس از پذیره نویسی در بازار اولیه می‌توانند سهام خود را به فروش بگذارند اما پس از آن دیگر سهامشان در بازار ثانویه (بورس اوراق بهادار) مورد معامله قرار خواهد گرفت، در بازار اولیه، درآمد حاصل از فروش سهام به شرکت منتشر کننده اوراق تعلق می‌گیرد. اما در بازار ثانویه، این درآمدها متعلق به سرمایه گذاری است که اوراق را می‌فروشد.

معمولا سرمایه گذاران خرد در بازار اولیه اوراق بهادار را خریداری نمی‌کنند. چون شرکت صادرکننده، اوراق خود را به صورت عمده به فروش می‌گذارد و خرید آن نیازمند سرمایه بزرگی است. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران می‌توانند هر تعداد سهام مورد نظر خود را خریداری کنند.

در بازار اولیه فروش اوراق از طریق بانک سرمایه گذاری انجام می شود اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران از طریق کارگزار، معاملات خود را انجام می دهند.

در بازار اولیه، سرمایه گذاران سهام را به طور مستقیم از خود شرکت خریداری می‌کنند. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران، سهام و سایر اوراق بهادار را از سایر سرمایه گذاران خریداری می‌کنند.

در بازار اولیه، شرکت‌ها برای اولین بار سهام خود را از طریق عرضه عمومی می‌فروشند. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران سهامی که قبلا معامله شده است را از طریق بورس اوراق بهادار خریداری می‌کنند.

در بازار اولیه، سهام به قیمت اسمی به فروش می‌رسد و معمولا دچار نوسان نمی‌شود. اما در بازار ثانویه قیمت سهام به طور روزانه در نوسان است. [۵]

اهميت بازار ثانويه

این بازار، شاخصی مناسب برای مشخص‌كردن وضعیت اقتصادی یک کشور است که افزایش یا افت بازار سهام نشان‌گر رونق یا رکود در اقتصاد است.

نقدینگی را برای سرمایه‌گذاران تضمین می‌کند چراكه آن‌ها می‌توانند در این بازار به آساني اوراق بهادار خود را خرید و فروش کنند.

این بازار فرصتی را در اختيار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد تا از پول ساکن خود برای کسب بازده و سرمایه‌گذاری استفاده کنند.

منظور از بازار اولیه و بازار ثانویه چیست؟

از اصطلاحاتی که در بورس مطرح است می توان به بازار اولیه بورس و بازار ثانویه بورس اشاره کرد. قابل درک است که شرکت های بازرگانی می بایستی با اقدام فعالیت هایی برای خود تامین مالی کنند، این تامین مالی و پرداخت هزینه های رشد و توسعه به سرمایه گذاری بسیاری نیاز دارد و تامین و تهیه این سرمایه در زمانی محدود و کوتاه امکان پذیر نیست و شرکت های بازرگانی باید از منابع دیگری برای تامین مالی استفاده کنند. در این زمان بازارهای مالی، این امکان را به شرکت های بازرگانی و همچنین دولت ها می دهد که از طریق فروش اوراق بهادار نیاز های مالی خود را برطرف کنند. همانطور که میدانید بازار سرمایه به دو بازار اولیه و بازار ثانویه تقسیم می‌شود که در ذیل هر کدام را بررسی می کنیم و تفاوت بازار اول و دوم بورس را مطرح می کنیم.

بازار اولیه:
بازار اولیه(primary market) زمانی شکل می‌گیرد که دارایی برای بار اول مورد معامله قرار می‌گیرد؛ به‌عبارت‌دیگر بازاری که در آن اوراق بهادار شرکت‌ها برای اولین بار عرضه و فروخته می‌شود، بازار اولیه نام دارد. در این بازار شرکت‌ها به‌طور مستقیم سرمایه مورد نیاز خود را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می‌کنند که این کار در قالب پذیره‌نویسی صورت می‌گیرد. پذیره‌نویسی از طریق بانکی که نماینده شرکت است تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه یا سایر مؤسسات مجاز صورت می‌پذیرد. در این بازار فروشنده اوراق همیشه خود شرکتی است که سهامش در حال عرضه است.

بازار اولیه بورس چه کاربردی دارد؟

همه‌ شرکت‌ها برای انجام فعالیت‌های خود به سرمایه نیاز دارند که این سرمایه می‌تواند به صورت سهام یا وام باشد. به‌ منظور افزایش سرمایه به شکل سهام، یک شرکت می‌تواند اوراق خود را به عموم مردم بفروشد. وقتی سهام‌ها مستقیماً به عموم مردم فروخته می‌شوند، این کار از طریق بازار اولیه بورس انجام می‌شود. سرمایه گذاران معمولا در بازار اولیه بورس، برای خرید اوراق بهادار مبلغ کم‌تری به نسبت بازار ثانویه پرداخت می‌کنند. بازار اولیه، هم برای بازار سرمایه و هم برای کل اقتصاد بسیار حیاتی است. در واقع این بازار، محلی است که در آن سرمایه شکل می‌گیرد.

انتشار کلیه اوراق بهادار در بازار اولیه بورس، تحت مقررات سختگیرانه‌ای قرار دارد. شرکت‌ها در ابتدا باید بیانیه‌های خود را به کمیسیون بورس اوراق بهادار ارائه دهند و سپس صبر کنند تا پیش از انتشار در عرضه‌ عمومی، تائیدیه خود را دریافت کنند. انتشار اوراق بهادار در چنین بازاری به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا پیش از وارد شدن به بازار ثانویه، سرمایه‌ بیشتری جذب کنند. حق و حقوق سرمایه گذاران فعلی نیز بر اساس میزان سهامی که اکنون در اختیار دارند به آن‌ها ارائه می‌شود و دیگر سرمایه گذاران نیز می‌توانند در سهام جدید سرمایه ‌گذاری کنند.
از آنجایی که اکثر منتشرکنندگان اوراق بهادار همیشه درگیر فعالیت‌های مربوط به افزایش تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه سرمایه نیستند، ممکن است از تجربه کافی جهت انجام این کار برخوردار نباشند. از طرفی هم عرضه‌کنندگان سرمایه پراکنده هستند و دستیابی به آن‌ها نیازمند وجود سازمان خاصی است. در نتیجه شرکت‌ها برای انتشار اوراق بهادار خود به سراغ «موسسات تامین سرمایه» می‌روند. موسسات تامین سرمایه در طراحی و فروش اوراق بهادار در بازارهای اولیه و ثانویه متخصص هستند و به عنوان واسطه‌ای میان منتشرکنندگان و سرمایه گذاران قرار می‌گیرند. منتشرکنندگان، اوراق بهادار خود را به موسسات تامین سرمایه می‌فروشند. این موسسات برای شرکت‌هایی که به دنبال افزایش سرمایه آن هم به مقدار زیاد هستند امکاناتی را مانند مشاوره، تضمین فروش اوراق بهادار و بازاریابی فراهم می‌کنند.

مزایای بازار اولیه بورس

• انتشار اوراق بهادار مستقیما توسط شرکت صادرکننده صورت می‌گیرد.
• رشد سرمایه‌ شرکت را آسوده می‌کند.
• به سرمایه گذاران کمک می‌کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند.
• می‌توان برای اهداف تجاری سرمایه به دست آورد.
• دولت از طریق فروش اوراق خود در این بازار، قادر خواهد بود تا سرمایه موردنیازش را جمع‌آوری کند.
• نقدینگی بیش‌ازحد در چرخه‌ی اقتصاد کنترل می‌شود.
• به سرمایه گذاری مستقیم خارجی کمک‌ می‌کند.

معایب بازار اولیه بورس

• پروژه‌های تحقیقاتی اولیه می‌توانند بسیار هزینه‌بر باشند.
• تحقیقات اولیه یک فرایند وقت‌گیر و نیازمند بررسی‌های عمیق هستند.

بازار ثانویه:
دارایی‌هایی که ابتدا در بازار اولیه مورد معامله قرارگرفته است(مرحله پذیره‌نویسی)، برای معامله‌های بعدی و مجدد، نیاز به بازار ثانویه(secondary market) دارد؛ مثلاً اگر فردی که سهام شرکتی را در مرحله پذیره‌نویسی خریداری کرده و حال قصد فروش این سهم به سایر سرمایه‌گذاران بازار را دارد، باید به بازار ثانویه مراجعه کرده و اقدام به فروش سهم خود کند. پس می‌توان گفت که تمام معاملات سهام در بازار بورس، جزء معاملات بازار ثانویه هستند و در این بازار، اوراق بهادار میان سرمایه‌گذاران معامله می‌شود و شرکت در آن نقشی ندارد.

وجود بازار ثانویه بسیار ضروری است، زیرا که قابلیت نقد شوندگی و معامله مستمر اوراق را پدید می‌آورد و شرکت‌های بورسی ترسی از سررسید قرارداد ندارند که فرضا سرمایه‌گذار در سرسید کل پولش را تقاضا کرده و به شرکت فشار وارد کند و به موهبت وجود بازار ثانویه، می‌تواند به‌طور نامحدود با پول سرمایه‌گذاران فعالیت کند و حتی افزایش سرمایه و جذب سرمایه جدید انجام دهد. به‌عبارت‌دیگر، در بازار سرمایه اگر سهامداری بخواهد از بازار خارج شود و اصل سرمایه‌اش را بگیرد، باید سهامش را به سرمایه‌گذاران دیگر بازار بفروشد و نمی‌تواند مستقیماً به شرکت مراجعه کرده و آن‌ها را تحت‌ فشار قرار دهد.

ویژگی های بازار ثانویه

• هزینه معامله کمتر به دلیل حجم بالای معامله ها.
• برای سرمایه گذاران سود زیادی به همراه می آورد.
• در بازار ثانویه، هر گونه اخبار یا اطلاعات جدید در رابطه با شرکت به سرعت در قیمت سهام تاثیر گذار می گذارند.
• عرضه و تقاضای موجود در اقتصاد به کشف قیمت در این بازار کمک می کند.
• جایگزینی برای پس انداز است.
• بازار های ثانویه با قوانین و مقررات خاص و محکمی از جانب دولت رو به رو هستند چون منبع اصلی شکل گیری سرمایه و سود، برای شرکت ها و سرمایه گذاران به حساب می روند. این مقررات در سطح بالا، ایمنی پول سرمایه گذاران را تضمین می کنند.
• بازار ثانویه شامل خریداران ﻭ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﻬﺎﻡ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻗﺮﺿﻪ ای اﺳﺖ که قبلا انتشار یافته است.
• بوﺭﺱ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﻣﻬﻢ ترین نهاد ﺑﺎﺯﺍﺭ ثانویه ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
• ﺑﺎﺯﺍﺭ ثانویه مکانی ﺍﺳﺖ که در آن، ﺳﻬﺎﻡ منتشر شده مورد خرید و فروش ﻗﺮﺍﺭ می گیرد.

برخی از تفاوت های بازار اولیه و ثانویه

• شرکت ها بعد از پذیره نویسی سهام خود در بازار اولیه، می توانند سهام خود را به بفروشند. اما پس از آن سهام شان در بازار ثانویه مورد معامله قرار خواهد گرفت.
• در بازار اولیه، درآمد حاصل از فروش سهام به شرکت منتشر کننده اوراق تعلق می گیرد، اما در بازار ثانویه، این درآمد ها متعلق به سرمایه گذاری می باشد که اوراق را به فروش می رساند.
• سرمایه گذاران در بازار اولیه اوراق بهادار را نمی خرند زیرا شرکت صادر کننده، اوراق خود را به صورت عمده به فروش می گذارد و خرید آن نیازمند سرمایه بزرگی می باشد اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران می توانند هر تعداد سهام مورد نظر خود را خریداری کنند.
• در بازار اولیه، فروش اوراق از طریق بانک های سرمایه گذاری انجام می شود، اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران از طریق کارگزاری ها، معاملات خود را انجام می دهند.
• در بازار اولیه، سهام داران، سهام را به صورت مستقیم از شرکت عرضه کننده می خرند اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران، سهام و سایر اوراق بهادار را از سایر سرمایه گذاران می خرند.
• شاید این سوال خیلی ها باشد که، بازار ثانویه بورس چیست؟ در بازار اولیه، شرکت ها برای اولین بار سهام خود را از طریق عرضه عمومی می فروشند اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران سهامی که قبلا معامله شده است را از طریق بورس اوراق بهادار خریداری می کنند.
• در بازار اولیه، سهام به قیمت اسمی به فروش می رسد و معمولا دچار نوسان نمی شود. اما در بازار ثانویه قیمت سهام به طور روزانه در نوسان است.

یکی دیگر از ﺗﻔﺎﻭﺕ های ﺑازار اولیه و ثانویه در این ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﻭﻟﻴﻪ، ﻋﺮﺿﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺳﻬﺎﻡ را به صورت مستقیم به سرمایه گذار می فروشد. بازار ثانویه، شاخص خوبی به منظور تعیین وضعیت اقتصادی یک کشور می باشد که افزایش یا کاهش بازار سهام نشانگر رونق یا رکود در اقتصاد است. این بازار به سرمایه گذاران فرصت می دهد تا بتوانند از پول ساکن خود برای کسب سود و سرمایه گذاری استفاده کنند.

همه افراد برای تامین نیاز های مالی شرکت های بازرگانی و رفع نیاز فعالیت های آنها و همچنین پرداخت هزینه های روند توسعه و رشد کسب و کارشان، به سرمایه گذاری نیاز می باشد. کلمه بازار در بورس، ممکن است معنی های مختلفی داشته باشد اما در اغلب موارد به عنوان یک عبارت کلی، هم برای بازارهای اولیه و هم بازارهای ثانویه مورد استفاده قرار می گیرد.

بازار های مالی از لحاظ نوع دارایی به چند دسته تقسیم می شوند؟

• بازار سهام؛ در این بـازار، سـهام شـرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس مورد معامله قرار می گیرند.
• بازار اوراق بدهی؛ این بازار برای داد و ستد ابزارهای با درآمد ثابت در نظر گرفته شده است.
• بازار ابزار های مشتقه؛ بازاری که در آن ابزار های مشتقه، که مبتنی بر دارایی های مالی یا فیزیکی هستند، مورد معامله قرار می گیرند. مانند اختیار معامله و قرارداد های آتی.

از آن جایی که در بازار اولیه، سهام برای اولین بار به خریداران و متقاضیان سهام عرضه می شود، فروشنده اوراق بهادار در واقع همان ناشر اوراق بهادار خواهد بود.

عوامل تأثیر گذار در بازار ثانویه بورس چیست؟

در پاسخ به این سوال جواب های بسیاری وجود دارد که می تواند پاسخ گوی سوال تان باشد. این روش سرمایه گذاران را یاری می کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند. همچنین می توانید برای هدف های تجاری سرمایه کسب کنید. دولت از طریق فروش اوراق در بازار، می تواند سرمایه مورد نیاز سازمان را جمع آوری نماید.

این بازار ها راه مناسبی برای سرمایه گذاران و وام گیرندگان هستند که باعث می شود سرمایه ها به سمت کسانی که توان استفاده‌ کارآمد از پول و سرمایه را دارند جریان یابد.

موسسات تامین سرمایه در طراحی و فروش اوراق بهادار در بازار اولیه و ثانویه متخصص هستند و در واقع، به عنوان واسطه ای میان منتشر کننده گان و سرمایه گذاران قرار می گیرند و به آن ها بسیار کمک می کنند.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی اصفهان در آشنایی هرچه بیشتر با اینگونه مسائل پیرامون انواع بازارها در کنار شما خواهد بود و با تدارک دوره های مختلف در زمینه های گوناگون راهگشای کسب و کار شما عزیزان است.

بازار اولیه و ثانویه

کلمه “بازار” می تواند معانی مختلفی داشته باشد، اما بیشتر اوقات به عنوان اصطلاح همه گیر استفاده می تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه شود تا هم بازار اصلی و هم بازار ثانویه را نشان دهد. در واقع، “بازار اولیه” و “بازار ثانویه” هر دو اصطلاحات متمایزی هستند.

بازار اصلی به بازاری در محل ایجاد اوراق بهادار گفته می شود، در حالی که بازار ثانویه بازاری است که در آن بین سرمایه گذاران معامله می شود.

بازار اولیه و ثانویه:

دانستن این که بازار های اولیه و ثانویه چگونه کار می کنند، کلیدی برای درک نحوه تجارت سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار است. بدون آنها، بازار سرمایه بسیار دشوارتر خواهد بود و سودآوری آنها بسیار کمتر است. ما به شما کمک خواهیم کرد نحوه کار این بازار ها و ارتباط آنها با هر یک از سرمایه گذاران را بفهمید.

نکته های کلیدی:

بازار اصلی محلی است که اوراق بهادار ایجاد می شود، در حالی که بازار ثانویه محلی است که این اوراق توسط سرمایه گذاران معامله می شود.

در بازار اولیه، شرکت ها سهام و اوراق قرضه جدید را برای اولین بار به مردم می فروشند، مثلاً با عرضه اولیه. بازار ثانویه در اصل بازار سهام است و به بورس اوراق بهادار نیویورک، نزدک و سایر صرافی های سراسر جهان اشاره دارد.

بازار اولیه:

بازار اصلی جایی است که اوراق بهادار ایجاد می شود. در این بازار است که شرکت ها سهام و اوراق قرضه جدید را برای اولین بار به مردم می فروشند.

عرضه اولیه، نمونه ای از بازار اولیه است.

این معاملات فرصتی را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا اوراق بهادار را از بانکی خریداری کنند که پذیره نویسی اولیه را برای سهام خاصی انجام داده است. زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی برای اولین بار سهام عمومی را منتشر کند.

به عنوان مثال، این شرکت پنج پذیره نویسی را استخدام می کند تا جزئیات مالی شرکت خود را تعیین کند. پذیره نویسان جزئیات می دهند که قیمت انتشار سهام 15 دلار خواهد بود. سپس سرمایه گذاران می توانند مستقیماً از شرکت صادر کننده با این قیمت خرید کنند.

این اولین فرصتی است که سرمایه گذاران از طریق خرید سهام آن به سرمایه شرکت کمک می کنند. سرمایه سهام یک شرکت از وجوه حاصل از فروش سهام در بازار اولیه تشکیل شده است.

پیشنهاد حقوق به شرکت ها این امکان را می دهد که پس از ورود اوراق بهادار به بازار ثانویه، ارزش سهام اضافی خود را از طریق بازار اصلی جمع کنند. سرمایه گذاران فعلی بر اساس سهام هایی که در حال حاضر صاحب آنها هستند، حقوقی نسخ شده به آنها ارائه می شود و دیگران می توانند سرمایه گذاری جدیدی در سهام تازه ضرب شده داشته باشند.

انواع دیگر عرضه های اولیه بازار برای سهام شامل استقرار خصوصی و تقسیم ترجیحی است. استقرار خصوصی این امکان را به شرکت ها می دهد تا مستقیما به سرمایه گذاران مهم تر مانند صندوق های تامینی و بانک ها بدون در دسترس قرار دادن سهام در دسترس عموم فروشند. در حالی که تخصیص ترجیحی سهام را برای انتخاب سرمایه گذاران (معمولا صندوق های تامین مالی، بانک ها و صندوق های سرمایه گذاری مشترک) با قیمت ویژه ای که در دسترس عموم نیست ارائه می دهد.

به همین ترتیب، مشاغل و دولت هایی که می خواهند سرمایه بدهی تولید کنند می توانند انتشار اوراق قرضه کوتاه مدت و بلند مدت در بازار اولیه را انتخاب کنند. اوراق قرضه جدید با نرخ کوپن که با نرخ بهره فعلی در زمان انتشار مطابقت دارد، منتشر می شود که ممکن است از اوراق قبلی بیشتر یا کمتر باشد.

نکته مهمی که باید در مورد بازار اصلی بدانید این است که اوراق بهادار مستقیما از یک ناشر خریداری می شود.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله تجزیه و تحلیل مالی طرح توجيهی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

بازار ثانویه:

برای خرید سهام، از بازار ثانویه معمولا “بورس سهام” یاد می شود. این شامل بورس اوراق بهادار نیویورک و کلیه مبادلات عمده در سراسر جهان است. مشخصه بارز بازار ثانویه این است که سرمایه گذاران بین خود معامله می کنند.

به این معنا که در بازار ثانویه، سرمایه گذاران قبلا اوراق بهادار منتشر شده را بدون دخالت شرکت های صادر کننده معامله می کنند. به عنوان مثال، اگر برای خرید سهام آمازون می روید، فقط با یک سرمایه گذار دیگر که سهام سهام آمازون را در اختیار دارد معامله می کنید. آمازون مستقیما درگیر این معامله نیست.

در بازار های بدهی، در حالی تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه که تضمین شده است که یک اوراق قرضه در زمان سررسید به ارزش کامل اسمی آن پرداخت می کند، اما این تاریخ اغلب سال ها از آن خارج است. در عوض، دارندگان اوراق قرضه می توانند اوراق قرضه را در بازار ثانویه برای سود مرتب بفروشند در صورتی که از زمان انتشار اوراق قرضه، نرخ بهره کاهش یافته است و به دلیل نرخ کوپن نسبتاً بالاتر، ارزش آن را برای سرمایه گذاران دیگر ارزشمند تر می کند.

بازار ثانویه را می توان به دو دسته تخصصی تقسیم کرد:

بازار حراج:

در بازار حراج، همه افراد و موسساتی که می خواهند اوراق بهادار را معامله کنند در یک منطقه جمع می شوند و قیمت هایی را که مایل به خرید و فروش هستند اعلام می کنند. به این قیمت ها قیمت پیشنهادی و پیشنهادی گفته می شود. ایده این است که باید یک بازار کارآمد با گردهم آوردن همه طرف ها و اعلام عمومی قیمت های آنها حاکم باشد.

بنابراین، از نظر تئوری، بهترین قیمت یک کالای مورد نیاز جستجو نمی شود زیرا همگرایی خریداران و فروشندگان باعث ظهور قیمت های توافق پذیر می شود. بهترین نمونه بازار حراج بورس اوراق بهادار نیویورک است.

بازار فروشنده:

در مقابل، یک بازار فروشنده احتیاج به احزاب برای همگرایی در یک مکان مرکزی ندارد. بلکه شرکت کنندگان در بازار از طریق شبکه های الکترونیکی به آن ملحق می شوند. فروشندگان موجودی امنیتی را در اختیار دارند، سپس آماده خرید یا فروش با فعالان بازار می شوند. این نمایندگی ها از طریق اختلاف بین قیمت هایی که اوراق بهادار را خریداری و می فروشند سود کسب می کنند.

نمونه ای از بازار فروشندگان این است که نمایندگی هایی که به عنوان سازندگان بازار شناخته می شوند، پیشنهادات قیمتی را ارائه می دهند و از قیمت هایی که مایل به خرید و فروش اوراق بهادار هستند درخواست می کنند. تئوری این است که رقابت بین فروشندگان بهترین قیمت ممکن برای سرمایه گذاران را فراهم می کند.

بازار های به اصطلاح “سوم” و “چهارم” مربوط به معاملات بین دلالان و موسسات از طریق شبکه های الکترونیکی بدون نسخه هستند و بنابراین به تنهایی برای سرمایه گذاران مربوط نیستند.

بازار فرابورس:

بعضی اوقات می شنوید که از یک بازار فروشنده به عنوان یک بازار بدون نسخه استفاده می شود. این اصطلاح در اصل به معنای یک سیستم نسبتاً غیر سازمان یافته بود که در آن معاملات در یک مکان فیزیکی انجام نمی شد، همان طور که در بالا توضیح دادیم، بلکه بیشتر از طریق شبکه های فروشنده انجام می شود.

این اصطلاح به احتمال زیاد از معاملات خارج از وال استریت حاصل شده بود که در طی بازار بزرگ گاو نر در دهه 1920 رونق گرفت، و در آن سهام “بدون نسخه” در مغازه های سهام فروخته می شد. به عبارت دیگر، سهام در بورس اوراق بهادار ذکر نشده اند، آنها “بدون لیست” بودند.

با گذشت زمان، معنای آن شروع به تغییر کرد. در سال 1971 توسط انجمن ملی فروشندگان اوراق بهادار ایجاد شد تا نقدینگی را برای شرکت هایی که از طریق شبکه های فروشنده تجارت می کردند، به ارمغان آورد.

در آن زمان، مقررات کمی در مورد معاملات سهام خارج از بورس وضع شده بود، که به دنبال بهبود آن بود. با گذشت زمان تکامل یافته و به یک مبادله عمده تبدیل شده است، معنای نسخه بدون نسخه گیج کننده تر شده است.

امروزه، اصطلاح “فرابورس” به طور کلی به سهام هایی اطلاق می شود که در بورس اوراق بهادار مانند بورس اوراق بهادار آمریکا تجارت نمی کنند. این بدان معناست که سهام یا روی تابلوی اعلانات بدون نسخه یا ورق های صورتی معامله می شود. هیچ یک از این شبکه ها مبادله ای نیستند.

در واقع، آنها خود را به عنوان ارائه دهنده اطلاعات قیمت گذاری برای اوراق بهادار توصیف می کنند. مقررات شرکت های ورق صورتی بسیار کمتر از قوانینی است که سهام آنها را در بورس سهام معامله می کنند. بیشتر اوراق بهاداری که از این طریق معامله می شود متعلق به شرکت های بسیار کوچک است. به همین دلایل، اگر چه هنوز بازار فروش و از نظر فنی امروز بورس اوراق بهادار محسوب می شود و بنابراین، نادرست است که بگوییم در اوراق بهادار بدون لیست معامله می کند.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله ابزار های تحلیل داده را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

بازار های سوم و چهارم

بازار های سوم و چهارم:

همچنین ممکن است اصطلاحات “سوم” و “چهارم” بازار ها را بشنوید. اینها به سرمایه گذاران منفرد مربوط نمی شوند زیرا حجم قابل توجهی از سهام را برای معامله در هر معامله درگیر می کنند. این بازار ها از طریق شبکه های الکترونیکی بدون نسخه با معاملات بین دلالان کارگزار و موسسات بزرگ معامله می کنند. بازار سوم شامل معاملات فرابورس بین دلالان کارگزار و موسسات بزرگ است.

بازار چهارم معاملاتي است كه بين موسسات بزرگ انجام مي شود. دلیل اصلی وقوع این معاملات در بازار سوم و چهارم، اجتناب از انجام این سفارشات از طریق صرافی اصلی است که می تواند در قیمت اوراق بهادار تأثیر زیادی بگذارد. از آنجا که دسترسی به بازار های سوم و چهارم محدود است، فعالیت های آنها تأثیر چندانی بر متوسط سرمایه گذار ندارد.

نتیجه نهایی:

اگر چه همه فعالیت هایی که در بازار هایی که بحث کرده ایم انجام می شود، بر تک تک سرمایه گذاران تأثیر نمی گذارد، اما شناخت کلی از ساختار بازار خوب است. روشی که اوراق بهادار به بازار آورده و در بورس های مختلف معامله می شود، در عملکرد بازار نقش اساسی دارد. فقط تصور کنید که اگر بازار های ثانویه سازمان یافته وجود نداشته باشد؛ شما باید شخصاً سایر سرمایه گذاران را فقط برای خرید یا فروش سهام ردیابی کنید، که کار ساده ای نیست.

در حقیقت، بسیاری از کلاه برداری های سرمایه گذاری حول اوراق بهاداری ساخته می شوند که بازار ثانویه ندارند، زیرا می توان سرمایه گذاران بی خبر را برای خرید آنها کلاه برداری کرد. اهمیت بازار ها و توانایی فروش اوراق بهادار (نقدینگی) غالباً مسلم تلقی می شود، اما بدون بازار، سرمایه گذاران گزینه های کمی دارند و می توانند با ضرر های بزرگ گیر بیفتند. بنابراین، وقتی نوبت به بازار می رسد، آنچه نمی دانید، می تواند به شما آسیب برساند و در طولانی مدت، با کمی تحصیلات ممکن است صرفه جویی کنید.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر، مطالعه مقاله نسبت های مالی را به شما عزیزان پیشنهاد می نماییم.

نگاهی به بازار های اولیه و ثانویه

در این مقاله به معرفی بازار های اولیه و ثانویه در سایت آموزش بورس و بازار سرمایه ایتسکا می پردازیم .

شاید بنظر شما دانستن تفاوت بازار های اولیه و ثانویه ضروری نباشد ولی باید گفت که برای در بهتر ساز و کار بازار سرمایه حتما نیاز به دانستن چیستی و عملکرد بازار های اولیه و ثانویه دارید .

بازار اولیه :

بازار اولیه آن بازاریست که سهام در آن شکل می‌گیرد . فرایند مشابه به فرایند عرضه اولیه است .

پس می توان اینطور تعریف کرد که بازار اولیه جاییست که شرکت ها برای اولین بار دست به فروش سهام خود به صورت عمومی میزنند که پس از اعلام شدن قیمت سهم ، افراد می‌توانند برای خرید آن سهم نزد بانک یا کارگزار سفارش خود را ثبت کرده و پس از اتمام دوره ای که برای اینکار اعلام شده ، سهام شرکت بین افراد پخش می‌شود.

شرکت نیز به اندازه ی مبلغ سهام فروخته شده ، سرمایه به دست می‌اورد .

پس اینگونه می‌توان گفت که در بازار اولیه معامله سهام بین شخص و شرکت انجام می‌گیرد.

بازار ثانویه :

بازار ثانویه همان بازار بورس سهام است .

در بازار ثانویه سهام شرکت ها بین افراد خرید و فروش می‌شوند و شرکت دیگر مستقیما درگیر معامله نیست .

در اصل بازار ثانویه مکان معامله سهم هایی است که قبلا در بازار اولیه فروخته (عرضه اولیه) شدند .

پس تا اینجا تفاوت بازار های اولیه و ثانویه معلوم شد

بازار ثانویه نیز خود به دو دسته تقسیم می‌شود :

بازار حراج و بازار فروشندگان

نگاهی به بازار های اولیه و ثانویه 1

بازار حراج :

بازار حراج بازاریست که در آن خریداران و فروشندگان قیمت های پیشنهادی خود را ثبت کرده و همگرایی پیشنهاد های خرید و فروش منجر به بتوافق رسیدن در خصوص قیمت می‌شود .

در بازار حراج قیمت واقعی سهم استخراج نمی‌شود بلکه فقط توافقی بین معامله گران حاصل می‌گردد .

در بازار ایران پس از پایان زمان حراج ، کشف قیمت صورت می‌گیرد که پس از یک مرحله بازگشایی دیگر 5 درصد بازه نوسان روی قیمت کشف شده لحاظ می‌گردد .

البته باید گفت این اصطلاحات دقیقا به همین شکل در بازار ایران استفاده نمی‌شود ولی ساز و کار نسبتا همان است .

بازار فروشندگان :

در ایران از این اصطلاح به معنای رایج استفاده نمی‌شود ولی لازم نیست سردرگم شوید . بازار فروشنده بازاریست که فروشنده های سهم برای فروختن سهم خود با هم رقابت کرده و قیمت هایشان را پایین تر میاورند و این باعث جذاب شدن قیمت ها برای خریداران می‌شود .

البته گاها برعکس این موضوع نیز پیش می‌اید که خریداران برای خرید سهمی که ارزنده تشخیص داده اند قیمت های پیشنهادی شان را بالاتر می‌برند .‌

بازار فرابورس :

بازار فرابورس را می‌توان یک پله پایین تر از بازار بورس معرفی کرد .

سهم هایی در بازار فرابورس معامله می‌شوند که نتوانستند وارد بورس شوند و شرایط لازم برای وارد به بازار بورس (تابلوی اصلی) را نداشته اند .

اگر بخواهیم دلیل بوجود آمدن بازار فرابورس را تشریح کنیم باید بگوییم که این بازار به شرکت هایی که قصد ورود به این بازار را دارند با شرایط ساده تر و زمان کمتر این امکان را می‌دهد .

قوانینی که برای ورود بنگاه ها و شرکت ها در فرابورس گذاشته شده است بسیار راحت تر از قوانینی ست که برای ورود به بورس نیاز است .

نگاهی به بازار های اولیه و ثانویه 2

بازار های سوم و چهارم :

بازار های سوم و چهارم به سرمایه گذاران حقیقی و شخصی مرتبط نمی‌شود .

معاملات موسسات مالی بزرگ ، بنگاه های مالی و گاها سهامداران خرد در بازار سوم و چهارم انجام می‌گیرد و حجم قابل توجهی سهام در این معاملات خرید و فروش میشوند .

به همین دلیل است که برای این دسته از معاملات ، بازار جداگانه ای در نظر گرفته شده چرا که اگر این حجم از معاملات بخواهد در بازار اصلی انجام شود تاثیرات بسیار زیادی بر روی قیمت خواهد گذاشت و می‌تواند بازار را از تعادل خارج کند .

پس از این مطالب نتیجه می‌گیریم که ما فقط با بازار های اولیه و ثانویه سرکار داریم .

مطالب بالا شاید غیر ضرور به نظرتان بیاید ولی شناخت بازار ها می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر بفهمید که در بازار بورس چه اتفاقاتی می‌افتد .

همچنین ممکن است کلاهبردارانی توسط بازی با کلمات و تفسیر های نادرست سرمایه شما را از بین ببرند .

اگر عرضه های اولیه را هم کنار بگذاریم تمامی معاملاتی که ما انجام می‌دهیم در بازار ثانویه انجام می‌پذیرد .

نگاهی به بازار های اولیه و ثانویه 3

حال برای اینکه معاملات درستی در این بازار داشته باشیم نیازمند تحقیق پیرامون سهم ها هستیم .

برای مثال قدرت نقد شوندگی سهم باید بررسی شود .

چرا که اگر در آن سهم تعداد معامله گران و سهامداران کم باشد ممکن است شما پس از خرید سهم دیگر موفق به فروش آن نشوید چرا که خریداری وجود ندارد .

همچنین لازم است بررسی هایی باید حول قیمت سهم انجام شود چرا که ممکن است سهم به طور قابل توجهی بالاتر از قیمت و ارزش واقعی اش معامله شود و این موضوع می‌تواند به ضرر شما تمام شود .

پس با اینکه شناخت و دانستن تفاوت بازار های اولیه و ثانویه و همچنین بازار سوم و چهارم مهم است اما به هیچ وجه برای معامله کردن کافی نیست .

در اصل شما تنها پایه و اصولی در ارتباط با این بازار را فهمیده اید ولی داستان اصلی در جای دیگری است .

اگر هنوز در ارتباط با بازار بورس و سرمایه نمی‌دانید مقاله ی معرفی بازار بورس و سرمایه را مطالعه کنید .

توضیحات پایین مختص به افرادی می‌باشد که بتازگی تصمیم به وارد شدن به بازار بورس و سرمایه را گرفته اند .

گفتیم داستان اصلی جای دیگری است .

شما بعد از دانستن کلیات بازار ، نیاز به روشی برای انتخاب سهم مناسب با پتانسیل رشد دارید .

منظورمان از انتخاب سهم این است که قدرت تشخیص آن را داشته باشید که کدام سهام را در چه قیمتی بخرید .

آنچه به شما کمک در تشخیص این موضوع کمک میکند علم تحلیل است .

تحلیلی که توسط اکثر افراد مشغول به کار در این بازار در سراسر دنیا استفاده می‌شود تحلیل تکنیکال است که منابع زیادی نیز در این باب وجود دارد .

این منابع در سایت آموزش بورس و بازار سرمایه ایتسکا نیز برای شما عزیزان تالیف و گرد آوری شده .

همچنین قبل از اقدام به معامله کردن پیشنهاد می‌کنم مقاله ی 9 نکته مهم که قبل از ورود به بازار باید بدانید را مطالعه کنید .

اگر هنوز اقدام به ثبت نام در کارگزاری (برای بازار بورس) و یا بروکر هایی که به ایرانیان خدمات میدهند (برای بازار فارکس) نکرده اید مقاله زیر می‌تواند برایتان مفید واقع شود .

یادتان باشد که برای موفقیت هر چه بیشتر در بازار بورس به غیر از علم تحلیل ، نیاز به دانستن تفاوت بازار ها ، شیوه عملکرد آن ها و همچنین قوانین وضع شده نیز دارید .

تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه به چه صورت می باشد؟

عمده ترین تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه :

بازار اولیه و بازار ثانویه یا بورس به لحاظ ویژگی هایشان با هم تفاوت هایی دارند که این تفاوت ها به شرح زیر می باشد :

1 . از تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه این است که شرکت ها و صاحبان شرکت ها و سهام تنها می توانند سهامی خود را در بازار اولیه پذیره نویسی و عرضه نمایند ولی در بازار ثانویه تنها می توانند به خرید و فروش سهام بپردازند .

2 . از دیگر تفاوت های بازار اولیه و ثانویه این است که شرکت ها تنها در بازار اولیه می توانند وارد شوند ولی در بازار ثانویه تنها معامله بین سرمایه گذاران می باشد .

3 . هر گونه معامله ای که در بازار اولیه به فروش برسد ، پول و درآمد ناشی از آن به شرکتی که صاحب آن سهام می باشد ، می رسد ولی در بازار ثانویه پول ها و درآمد ناشی از معاملات به سرمایه گذاران می رسد چرا که شرکت در بازار ثانویه قرار ندارند و تنها سهام آن ها مورد معامله قرار می گیرد .

4 . از دیگر تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه این است که سهامداران و سرمایه گذاران بازار اولیه سهامی را که می خرند متعلق به خود آن ها نمی باشد و شرکت ها عمده تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه فروش اند و سرمایه گذاران برای خرید سهام باید سرمایه بزرگی داشته باشند ولی بازار ثانویه یا بورس با هر مقدار سرمایه ای می توان اقدام به خرید و فروش نمود .

5 . از دیگر تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه این است که انجام معاملات در بازار اولیه از طریق بانک انجام می گیرد ولی در بازار های ثانویه این کار را از طریق کارگزاری ها انجام می دهند .

6 . از تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه این است که نحوه اعمال قیمت ها در بازار اولیه یک قیمت ثابت می باشد و هیچ گونه نوسان و خطر کاهش ندارد ولی در بازار ثانویه قیمت ها متغیر می باشد و دچار افزایش و کاهش می باشد .

سخن پایانی:

بین بازار های اولیه و ثانویه تفاوت های زیادی وجود دارد و از جمله تفاوت های مهم بین آن ها وجود دارد و از جمله تفاوت های بازار اولیه و بازار ثانویه این است که بازار اولیه محل پذیره نویسی و عرضه اولیه سهام شرکت ها می باشد ولی بازار ثانویه محل خرید و فروش سهام می باشد .