قرارداد آپشن (Options Contract)

آموزش اختیار معامله

در قسمت سوم از سری آموزش های اختیار معامله، در مورد مزایا و معایب بازار اختیار معامله و مفاهیم و اصطلاحات موجود در بازار آپشن بحث شده است. در ادامه قرار است در این مقاله با موضوعات جدیدی مانند ارزش ذاتی، ارزش زمانی و مفهوم نوسان پذیری در بازار اختیار معامله آشنا شوید. پیشنهاد میکنم به هیچ عنوان این ویدئو را از دت ندهید.
در این ویدیو به بررسی جامع تابلو سایت tse و ابزار هایی که برای اختیار معامله لازم خواهیم داشت پرداخته ایم.اکثر سوالات شما در این ویدیو پاسخ داده شده است و به مفاهیم پایه ای بازار آپشن در این ویدیو پرداخته شده است.

ارزش ذاتی چیست؟

ارزش ذاتی در اختیار معامله به تفاوت قیمت اعمال و قیمت سهم پایه گفته میشود؛ مثلا اگر سهم پایه 1000 تومان باشد و قیمت اعمال 500 تومان باشد. در این حالت ارزش ذاتی این اختیار معامله 500 تومان است؛ یعنی خریدار اختیار معامله 500 تومان سود خواهد کرد. ولی برای فروشنده اختیار معامله این قضیه برعکس است. به این شکل که باید قیمت اعمال بیشتر از قیمت نقدی سهم پایه باشد تا ارزش ذاتی آن قرارداد اختیارمعامله مشخص شود .

ارزش زمانی چیست؟

در اختیار معامله چون تاریخ سر رسید وجود دارد پس عنصری به نام ارزش زمانی هم به وجود خواهد آمد اما ارزش زمانی چیست ؟ برای توضیح بیشتر به مثال دقت کنید . فرض کنید اختیار معامله ای که تاریخ سر رسید آن سه ماه آینده باشد 1000تومان باشد و اندازه قرارداد شما 5 باشد یعنی پنج هزار سهم به قیمت 1000شما خواهید پرداخت یعنی پریمیوم پرداختی شما پنج میلیون خواهد بود ولی اگر همین سهم نوعی دیگر از قرارداد داشته باشد که تاریخ سر رسید آن شش ماه بعد باشد دیگر قیمت این قرارداد 1000تومان نخواهد بود بلکه مشمول ارزش زمانی نیز شده است یعنی قیمت این سهم مثلا باید 1500تومان شود که اگر ضربدر 5هزار شود میشود 7میلیون پرداختی شما به عنوان پریمیوم .

ولی چرا این تفاوت قیمت به وجود میاید ؟ پاسخ این است که خریدار اختیار معامله سرمایه کمتری را نسبت به خریدار خود سهم پایه درگیر میکند ولی همانند خریدار سهم پایه میتواند از صعود دارایی پایه سود کند و از نزول دارایی پایه زیان کند .

پارامتر های موثر در بلک شولز

پارامتر های گوناگونی در تعیین قیمت منصفانه اختیار (بلک شولز) اثرگذار است که عبارتند از: قیمت اعمال قرارداد، تعداد روز باقی مانده تا سر رسید، میزان نوسان پذیری تاریخی سهم پایه، میزان بازدهی سهم پایه طی دوره معاملاتی.

چگونه اختیار معامله را ارزش گذاری کنیم؟

مدل قیمت گذاری بلک شولز یعنی بدست آوردن قیمت منصفانه در اختیار معامله که پارامترهای ذکر شده در بالا در تعیین مقدار بلک شولز موثر است.

در ماشین حساب موجود در سایت tse.ir ، ماشین حسابی به نام ماشین حساب ارزش گذاری اختیار وجود دارد که مدل محاسبه بلک شولز را انجام می دهد. در این ماشین حساب بعد از انتخاب نماد مورد نظر خود از شما داده های زیر را میخواهد :

1. نرخ بازدهی مورد انتظار : دراین قسمت شما باید سود بازدهی موجود در بازار که مثلا نرخ بهره بانک 20درصد و نرخ بهره بازار بورس 40درصد است که شما باید میانگین بین این دو بهره را در این قسمت وارد کنید پس ممکن است در زمان های مختلف عددی که شما وارد میکنید متفاوت باشد .

نکته : عددی که در این قسمت وارد میکنید باید عدد صحیح باشد .

2. نسبت سود نقدی به قیمت دارایی پایه : این قسمت را اکثر معامله گران بازار اختیار معامله صفر وارد میکنند چرا که نسبت سود واریزی سهام( که همان DPS است ) و قیمت دارایی پایه ، مقدار کمی است و تاثیر گذاری چندانی در تعیین بلک شولز نمیتواند داشته باشد مگر اینکه بعضی سهام سود نقدی قابل توجهی داشته باشند که در این ص ورت میتوان عدد های بیشتری را در این قسمت وارد کرد.

3 . نوسان پذیری : یعنی نوسانی که سهم پایه دارد که به دو دسته تقسیم میشود.

الف: نوسان پذیری ضمنی : عددی است که معامله گران با توجه به قیمت پریمیوم فعلی برای آینده این قرارداد انتظار دارند (بعد از بدست آوردن این درصد میتوانید در قسمت ماشین حساب سایت tset.ir در قسمت نوسان پذیری وارد کنید ) یعنی اختلاف بین قیمت بلک شولز و قیمت تابلو اختیار معامله به دلیل همین نوسان ضمنی است پس اگر به دنبال قیمتی هستید که در ذهن معامله گران است و انتظار دارند که این قرارداد به این قیمت معامله شود باید در ماشین حساب بلک شولز به جای نوسان تاریخی نوسان ضمنی را وارد کنید تا محاسبه بلک شولز با قیمت تابلو تقریبا برابر شود.

پیشنهاد ما پلتفرم معاملاتی گروه بی نظیر است که در صفحه خدمات اختیار معامله فراهم شده و دارای امکانات جذاب و جامعی است که شما را شگفت زده می کند.

نحوه بدست آوردن نوسان ضمنی

ابتدا نماد مورد نظر خود را انتخاب کرده و باارزش ترین قرارداد آن نماد قرارداد آپشن (Options Contract) را از لحاظ معاملات انتخاب میکنید مثلا اگر ضخود چند مدل باشد شما باید آن ضخودی را در نظر بگیرید که ارزش معاملاتی بالایی دارد برای مثال ضخود 7075بیشترین ارزش معاملاتی را دارد. سپس قیمت پایانی ضخود 7075 را مشاهده کنید فرض کنید 350 باشد . در مرحله بعد باید ماشین حساب نوسان ض منی را باز کنید که در همان صفحه ماشین حساب ها قابل مشاهده میباشد.

در ماشین حساب نوسان ضمنی شما باید ابتدا نوسان ضمنی این نماد را محاسبه کنید و سپس در ماشین حساب قرارداد آپشن (Options Contract) بلک شولز این عدد بدست آمده را وارد کنید.

در ماشین حساب نوسان ضمنی همه اطلاعاتی که در ماشین حساب بلک شولز باید وارد میشد را وارد کنید ولی تنها تفاوت این ماشین حساب قسمت ارزش قرارداد اختیار معامله است که باید در این قسمت از ماشین حساب قیمت پایانی نماد ضخود را وارد کنید.

نکته : عددی که در نوسان پذیری ضمنی یک نماد بدست میاید میتوانید برای همه قراردادهای اختیار معامله ی همان نماد استفاده کرد مثلا اگر نوسان پذیری ضمنی ضخود 7075 را بدست آوردید میتوانید برای سایر ضخود ها نیز استفاده کنید.

ب : نوسان پذیری تاریخی : از آنجایی که هر قرارداد اختیار معامله دارای تاریخ سر رسید است. شما برای اینکه بتوانید اندازه نوسان قیمتی قرارداد خود را به درصد به دست بیاورید باید گذشته سهم را بررسی کنید و با بدست آوردن میانگین تغییر قیمت سهم ، نوسان قیمتی سهام خود را در اندازه مانده تا تاریخ سر رسید خود پیش بینی کنید .

برای بدست آوردن این میانگین میتوانید از راهکارزیر استفاده کنید :

ابتدا مووینگ اورج ema در نمودار سهم خود فعال کنید ، در تنظیمات ema رفته و بازه زمانی آن را به مقدار مانده تا تاریخ سر رسید خود تغییر دهید برای مثال اگر اختیار معامله شما سه ماه تا تاریخ سر رسید داشته باشد باید ema 90 روزه داشته باشید. در مرحله بعد کانالی به اندازه این بازه زمانی در نمودار خود رسم کنید یعنی طبق مثال باید یک کانال 90 روزه را رسم کنید.

در مرحله بعد تفاوت قیمت بالاترین قیمت در این کانال و پایین ترین قیمت در این کانال را حساب کنید یعنی اگر بالاترین قیمت این کانال 1000تومان و پایین ترین قیمت این کانال 500تومان باشد اختلاف قیمت این کانال 50 درصد است حال باید این درصد را تقسیم بر دو کنید که عدد 25 دصد بدست می آید. حال باید تعداد برخورد ema با این کانال را بشمارید ( چه برخورد با خود کانال باشد و چه با خط وسط کانال باشد ) فرض کنید تعداد برخورد مثال ما 5 بار باشد. در مرحله بعد باید 25 درصد را با 5 بار برخورد جمع کنیم تا عدد نهایی نوسان پذیری تاریخی بدست آید . این عدد برای سهام مختلف نسبت به اندازه تاریخ آن متفاوت خواهد بود .

نکته: عدد وارده در این قسمت باید عدد اعشاری باشد مثلا اگر 50درصد مد نظر دارید باید 50/0 وارد کنید .

برای یادگیری بازار اختیار معامله در بورس ایران بصورت ویدئو و به زبان ساده وارد صفحه دوره جامع ناگفته های بازار اختیار معامله شوید و حرفه ای آموزش ببینید.

برای انتخاب یک قرارداد اختیار معامله خوب ، نباید فقط براساس بلک شولز پیش رفت بلکه باید به نکات زیر توجه کنید :

الف : حتما سهم پایه نماد مورد نظر خود را بررسی کنید آن هم به صورت کوتاه مدت نه بلند مدت

ب : زمانی وارد یک اختیار معامله شوید که سهم پایه آن سهم در نمودار خود یا به یک حمایت رسیده باشد ویا اینکه مقاومت را شکسته و تثبیت کرده باشد.

ج : سراغ سهامی بروید که ارزش معاملاتی بالایی داشته باشد یعنی نقد شوندگی بالایی داشته باشد.

نکته : علت تفاوت قیمت ب لک شولز و قیمت اختیار معامله در بازار به دلایل زیر بستگی دارد.

الف : معامله گران روند کلی سهم یا روند شاخص کل یا روند هم گروهی های سهم را اگر مثبت ارزیابی کنند در اینصورت حاضر میشوند حتی بالاتر از قیمت بلک شولز نیز معامله انجام دهند .

نکته : اگر سهم پایه ای نوسان پذیری زیادی داشته باشد (یعنی سقف و کف کانال های خود را در نمودار به تعداد زیادی لمس میکند ) معامله گران به این نماد بیشتر توجه خواهند کرد چرا که امکان سود بیشتر وجود دارد و این به خاطر این است که ریسک در این نماد بالاست.

برای آشنایی کامل با کارگزاری ها و دریافت کد معاملاتی، می توانید در سه دقیقه کارگزاری اختیار معامله و دریافت کد معاملات آپشن را مطالعه کنید.

اطلاعات کارگزاری های ارائه دهنده خدمات اختیار معامله در تصویر زیر ارائه شده است:

گروه بی نظیر

مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا

حکم شرعی قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند ( Smart contract ) روی بستر بلاک چین پیاده سازی می شوند و هدف آن ها رفع یک سری از مشکلاتی است که قراردادهای سنتی دارند.این قراردادها در حال حاضر از سوی دولت ها پذیرفته نشده اند. این قراردادها طرفین را از اعتماد کردن به یکدیگر معاف می دارد زیرا پس از نتظیم قرارداد هیچ کس قادر نخواهد بود تغییری در آن ایجاد کند.

نظر اسلام در مورد قراردادهای هوشمند چیست؟

ابهامات زیادی در زمینه ی حکم شرعی ارزهای دیجیتال وجود دارد که این ابهامات دامن قرارداد هوشمند را نیز گرفته است. بسیاری از مراجع صراحتا نظر خودرا مبنی بر حرام بودن بیت کوین اعلام کرده اند. اما هنوز حکم قطعی مبنی بر حرام بودن قراردادهای هوشمند وجود ندارد. در تیر ماه سال گذشته محمد اکرم لالدین در سمینار بین المللی انجمن مالی اسلامی که در شرکت فرابورس ایران برگزار شد درباره ی این قراردادها گفت: « قراردادهای دیجیتال به توسعه مالی اسلامی کمک می‌کنند. این قراردادها اهدافی دارند. یکی از این اهداف، انجام معاملات حقوقی از طریق پروتکل‌های الکترونیکی تجاری است؛ بنابراین دیگر نیازی به مشاور حقوقی و وکیل نیست و تمامی عملیات پس از دریافت درخواست مشتری بصورت خودکار انجام می‌شود.

هدف دیگر این قراردادها طراحی عملیات کسب‌وکارها از طریق برنامه های کامپیوتر و اینترنتی است. هم‌چنین آنها خطا، کلاه‌برداری و هزینه‌ معاملات را کاهش می‌دهند. پس بطورکلی قراردادهای دیجیتال در مقایسه با قراردادهای مرسوم، بصورت آنلاین انجام می شوند و عمومی‌تر هستند. بر اساس تکنولوژی DLT که دارند، غیرمتمرکز هستند و امکان دست‌ بردن به اطلاعات رمزنگاری‌شده آنها توسط دیگران وجود ندارد. قراردادهای مرسوم، بصورت حضوری و توسط افراد حقوقی انجام می‌شوند، درحالیکه انواع هوشمند قرارداد توسط برنامه‌نویسی کامپیوتری اجرا می‌شوند. این قراردادها با کدهای برنامه‌نویسی و دیجیتالی نوشته می‌شوند. او هم‌چنین برای ارجحیت قراردادهای هوشمند نسبت به قراردادهای سنتی دلایلی ارائه داد: قراردادهای هوشمند در چند دقیقه انجام می‌شوند؛ درحالیکه قراردادهای مرسوم یک تا سه روز طول می‌کشند.

قراردادهای دیجیتال رمیتنس را به صورت خودکار انجام می‌دهند، آنها نیاز به سپرده‌گذاری نیز ندارند. هم‌چنین برخلاف قراردادهای مرسوم که هزینه‌بر هستند، معاملات هوشمند درصد کمی هزینه دارند. برای امضا هم نیاز به حضور فیزیکی نیست و امضا بصورت دیجیتالی انجام می‌شود. هم‌چنین نیازی به افراد حقوقی در این قراردادهای هوشمند نیست. او در ادامه به برقراری اصول شریعت در امور مالی اسلام اشاره کرد: فین‌تک، بلاکچین و قراردادهای هوشمند که برای سهولت در مبادلات ایجاد شده‌اند، باید بر طبق اصول شریعت و عاری از ربا، عدم اطمینان، قمار و تقلب باشد. انجام تراکنش‌ها در فین‌تک دنیای مالی اسلام باید از قوانین قرارداد مبتنی بر رکن و شرایط باشد.»

آیا قرارداد هوشمندی منطبق با شرایط اسلام وجود دارد؟

بنا بر یکی از پست‌های منتشر شده در وبلاگ شرکت Amanie Advisors آمده است که این شرکت با بنیاد اتریوم همکاری کرده تا پایبندی این پلتفرم را با قوانین شریعت بررسی کند. در نتیجه این همکاری، شرکت Amanie Advisors مقاله‌ای را با هدف اصلی نشان دادن پیروی اتریوم از قوانین اسلامی منتشر کرد که به توضیح چگونگی تایید این پروژه واتر از لحاظ قوانین اسلامی پرداخته است. درواقع توسعه دهندگان اتریوم سعی دارند با مطابقت این شبکه و قراردادهای هوشمند آن با قوانین اسلام به جذب سرمایه از کشورهای اسلامی حوزه ی خلیج فارس بپردازند.

قرارداد آپشن (Options Contract)

وجود ابزارهای مالی گوناگون در بازار سرمایه، انگیزش و مشارکت بیشتر معامله‌گران و سرمایه‌گذاران را در تأمین منابع مالی فعالیت های اقتصادی به همراه خواهد آورد، در این راستا عملکرد بورس کالا در طراحی و بکارگیری ابزارهای مالی و راه اندازی قراردادهای آپشن در آینده‌ای نزدیک، قابل قبول بوده و این تنوع ابزارهای مالی از نظر ترکیب ریسک و ماهیت سود، می‌تواند گروه‌های مختلفی را به سوی خود جذب کند.

به گفته استاد صاحب کرسی اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و مولف کتاب «ابزارهای مشتقه مالی»، توسعه ابزارهای مشتقه کالایی علاوه بر گسترش دامنه دارایی‌ها، به پوشش ریسک خریداران و فروشندگان در صنایع مختلف کمک خواهد کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه (سنا)، مهدی تقوی در رابطه با گسترش ابزارهای مالی در بازار سرمایه به "ایسنا" گفت: گسترش این ابزارها سبب اقبال معامله گران به این حوزه شده و نقدشوندگی این بازار را تا حد قابل‌قبولی تضمین خواهد کرد.

ابزار شناخته شده بورس‌های دنیا در ایران

وی با اشاره به راه‌اندازی قراردادهای آپشن در بورس کالای ایران، افزود: اگر چه این‌گونه ابزارها که در ایران، جدید و تقریبا ناشناخته‌اند اما در بورس‌های پیشرفته، بسیار جاافتاده و پرکاربرد است، به این ترتیب با راه اندازی چنین بازاری می توانیم شناخت بیشتری به معامله گران دهیم؛ پس امر آموزش در خصوص راه‌اندازی ابزارهای مالی جدید، بسیار مهم تلقی می‌شود.

تقوی در ادامه به مزیت‌های معاملات آپشن اشاره کرد و افزود: با راه‌اندازی معاملات آپشن علاوه بر اینکه ابزار کارآمدی برای پوشش ریسک معاملات در اختیار فعالان بازار قرار می‌گیرد، به نظر می‌رسد این ابزار مالی بتواند برای سرمایه‌گذاران خارجی که قصد ورود به بازار سرمایه ایران را دارند جذاب باشد، چرا که کاهش ریسک سرمایه‌گذاری‌ها از فاکتورهای اصلی قرارداد آپشن است.

به گفته وی، برای سرمایه‌گذاران خارجی، موانع مربوط به ابزارهای مالی و برخی مقررات بسیار اهمیت دارد، بنابراین با ایجاد چنین ابزارهایی و کاهش ریسک می توان شرایط اطمینان معامله گران خارجی به بازار سرمایه ایران را نیز فراهم کرد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: همچنین پوشش ریسک بنگاه‌های اقتصادی، کاهش هزینه‌های تامین مالی، افزایش بازده دارایی‌ها، تعدیل سریع ساختار جریان نقدی دارایی‌ها و معافیت‌های مالیاتی را می‌توان از مهمترین مزیت‌های راه اندازی معاملات آپشن در بورس کالای ایران برشمرد.

تفاوت آتی و آپشن

مهدی تقوی در پاسخ به این سوال که معاملات آپشن قرارداد آپشن (Options Contract) و آتی چه تفاوتی با هم دارند پاسخ داد: قراردادهای آتی ( futures contract ) نوعی ابزار مشتقه است که قابلیت خرید و فروش در بازارهای مالی را دارد. در این قرارداد فروشنده توافق می‌کند در سررسید معین، مقدار معینی از کالای مشخص را در عوض قیمتی که اکنون تعیین می‌کنند به خریدار تحویل دهد که این قرارداد نقش بسیار مهمی را نیز ‌در کنترل ریسک بازی می‌کنند.

وی اظهار کرد: اما آپشن ( Option )، قراردادی است بین یک خریدار و یک فروشنده به نحوی که خریدار Option ، حق خرید یا فروش یک دارایی مشخص را در یک قیمت توافقی و تا یک زمان معین، از فروشنده خریداری کرده و مبلغی برای در اختیار داشتن این حق تا آن زمان می‌پردازد.

این استاد اقتصاد در پاسخ به این پرسش که چه عواملی بر ارزش Option تاثیر خواهد گذاشت، گفت: ارزش Option تابع پارامترهای متعددی از جمله ارزش دارایی پایه از جمله ارز، کالا، نرخ بهره و شاخص سهام است و در این معاملات، قابلیت ها و کاربردهای متنوع و منحصر به فرد به عنوان یک ابزار قدرتمند در کنترل ریسک سرمایه گذاری و ایجاد سودآوری در شرایط مختلف نوسانات بازار بررسی می شود.

پوزیشن لانگ در بازارهای مالی

تعریف از نظر گروه مشاوران خبره پوزیشن لانگ (که همچنین به عنوان لانگ شناخته می شود) عبارت از خرید یک سهم، محصول یا ارز می باشد که در آن فرد خریدار انتظار افزایش ارزش موارد خریداری شده را دارد. داشتن پوزیشن لانگ یک دیدگاه رو به رشد یا گاوی است. پوزیشن لانگ دقیقا برعکس پوزیشن شورت (Short Position) می باشد. معمولا اصطلاحات لانگ پوزیشن و لانگ در چارچوب مربوط به خرید قراردادهای اختیار یا آپشن ها (Options Contract) به کار گرفته می شوند. فرد تاجر بسته به دیدگاهی که نسبت به دارایی مربوط به قرارداد آپشن دارد، می تواند لانگ کال آپشن (Call Option) یا لانگ پوت آپشن (Put Option) داشته باشد.

یک سرمایه گذاری که به کسب سود در نتیجه حرکت روبه بالای قیمت یک دارایی امیدوار است، پوزیشن لانگ را در کال آپشن خواهد گرفت. کال این اختیار را به فرد خریدار می دهد تا دارایی مورد نظر را با یک قیمت خاص بفروشد. در نقطه مقابل، یک سرمایه گذاری که انتظار دارد قیمت یک دارایی کاهش پیدا کند، یک پوزیشن لانگ را در پوت آپشن خواهد گرفت. این پوزیشن این حق را به سرمایه گذار می دهد تا دارایی را با یک قیمت خاصی بفروشد.

جنبه های مختلف لانگ

لانگ یکی از اصطلاحات سرمایه گذاری می باشد که بر اساس جایی که در آن استفاده می شود، معانی مختلفی پیدا می کند. اصلی ترین معنای لانگ عبارت از در اختیار گرفتن قدرت زمان یک سرمایه گذاری است. با این وجود عبارت لانگ در حین استفاده شدن در قراردادهای اختیارات و فیوچرز معانی مختلفی به خودش می گیرد.

سرمایه گذاری با در اختیار داشتن لانگ

داشتن اختیار لانگ در یک سهام یا اوراق قرضه یک روش سرمایه گذاری مرسومی می باشد که در بازارهای سرمایه به کار گرفته می شود. سرمایه گذار از طریق سرمایه گذاری با پوزیشن لانگ و با پیشبینی کردن افزایش قیمت آن، یک دارایی را می خرد و مالکیت آن را در اختیار می گیرد. معمولاسرمایه گذار هیچ برنامه ای برای فروختن این قرارداد آپشن (Options Contract) اوراق بهادار در آینده نزدیک ندارد. در مورد نگهداری دارایی ها که یک انحراف ذاتی نسبت به افزایش دارد، لانگ می تواند به معنای اندازه گیری زمان و همچنین انتظار افزایش قیمت ها باشد.

پوزیشن لانگ در سهام یا اوار قرضه هم یک روش سرمایه گذاری مرسومی می باشد؛ این مورد بخصوص در مورد سرمایه گذاران جزء مصداق دارد. این انتظار که ارزش دارایی در یک دوره بلند مدت افزایش پیدا می کند (که عبارت از استراتژی خرید و نگهداری می باشد) باعث می شود که سرمایه گذار هیچ نیازی به دنبال کردن مداوم بازار یا زمان بندی بازار نداشته باشد و اجازه دهد که قیمت ها در طول زمان نوسان داشته باشند. از طرف دیگر تجربیات گذشته اثبات کرده است که ارزش بازار سهام بصورت گریز ناپذیری افزایش پیدا می کند.

قراردادهای اختیارات لانگ پوزیشن

در حوزه مربوط به قراردادهای اختیارات عبارت لانگ هیچ ارتباطی با بازه زمانی ندارد، بلکه به معنای مالکیت یک دارایی می باشد. فرد دارای پوزیشن لانگ عبارت از شخصی است که در حال حاضر این دارایی را در پرتفوی خودش دارد.

زمانی که یک تاجر قرارداد کال آپشن را از آپشنز رایتر (options writer) می خرد یا مالکیت آن را می گیرد، دارای حالت لانگ می شود؛ به دلیل اینکه این فرد دارای پوزیشن لانگ است، می تواند دارایی را بخرد. یک سرمایه گذاری که در کال آپشن پوزیشن لانگ دارد، عبارت از فردی است که یک کال را می خرد و این انتظار را دارد که ارزش اوراق بهادار مورد نظر افزایش پیدا کند. فرد دارنده پوزیشن کال بر این عقیده است که ارزش دارایی افزایش پیدا می کند و ممکن است در پایان تاریخ انقضاء تصمیم به خرید آپشن خودش بگیرد.

چه زمانی یک قرارداد پوت آپشن را میخریم؟

باید توجه داشت که تمامی افراد دارای پوزیشن لانگ بر این عقیده نمی باشند که ارزش دارایی افزایش پیدا خواهد قرارداد آپشن (Options Contract) کرد. یک تاجری که در پرتفوی خودش یک دارایی دارد و معتقد است که ارزش آن کاهش خواهد یافت، یک قرارداد پوت آپشن را می خرد. این فرد همچنان دارای پوزیشن لانگ است، چرا که توانایی فروش یک دارایی موجود در پرتفوی خودش را دارد. فرد دارنده پوت آپشن معتقد است که قیمت دارایی کاهش خواهد یافت. این افراد دارنده اختیار امیدوارند که بتوانند در سررسید دارایی خودشان را با یک قیمت بهتری بفروشند.

بنابراین همانطور که خودتان هم مشاهه کردید، پوزیشن لانگ مربوط به قرارداد اختیارات بر اساس اینکه قرارداد لانگ پوت یا کال باشد، می تواند نشان دهنده پیشبینی افزایش یا کاهش قیمت باشد (که به ترتیب به صورت حالت گاوی یا bullish و حالت خرسی یا bearish شناخته می شوند). در نقطه مقابل یک پوزیشن شورت مربوط به قرارداد اختیارات دارای سهام یا یک دارایی دیگری نیست، ولی با انتظار فروش آن دارایی را قرض می گیرد و مجددا آن را با یک قیمت پایین تر خریداری می کند.

قراردادهای فیوچرز لانگ

سرمایه گذاران و تاجرانی که به منظور هج کردن در مقابل نوسانات نامطلوب قیمت ها می توانند وارد یک قرارداد فوروارد یا فیوچرز لانگ شوند. یک شرکت با استفاده از هج لانگ می تواند قیمت خرید یک محصولی را قفل کند که در آینده به آن نیاز پیدا خواهد کرد. تفاوت قراردادهای فیوچرز با آپشن در این است که دارنده قرارداد فیوچرز ملزم به خرید یا فروش دارایی می شود. این فراد انتخاب نمی کنند، ولی باید وظایف تعیینشده خودشان را به صورت کامل انجام دهند.

فرض کنید که یک تولید کننده جواهر آلات معتقد باشد که قیمت طلا در کوتاه مدت افزایش پیدا خواهد کرد. این شرکت می تواند با عرضه کننده طلای خودش وارد یک قرارداد فیوچرز لانگ شود و در سه ماه آینده طلا را به قیمت 1300 دلار از این عرضه کننده بخرد. صرفنظر از اینکه قیمت طلا در طول این سه ماه بیشتر یا کمتر از 1300 دلار باشد، فردی که یک پوزیش لانگ را در فیوچرز طلا دارد، ملزم به خرید طلا از فروشنده و با قیمت توافق شده 1300 دلار خواهد بود. در نقطه مقابل فرد فروشنده ملزم به تحویل کالای فیزیکی در تاریخ سررسید قرارداد خواهد بود.

همچنین سفته بازانی که معتقدند قیمت ها افزایش پیدا خواهد کرد، می توانند در قراردادهای فیوچرز پوزیشن لانگ بگیرند. این افراد الزاما نمی خواهند که کالای فیزیکی را تحویل بگیرند، بلکه این افراد فقط می خواهند در نتیجه نوسانات قیمتی سرمایه شان را افزایش دهند. فرد سفته باز دارای قرارداد فیوچرز لانگ قبل از تاریخ سررسید می تواند قرارداد را در بازار بفروشد.

قرارداد آپشن یا گزینه ای (Option) چیست؟

قرارداد آپشن یا گزینه ای (Option) توافقی است که به تریدر حق خرید یا فروش یک دارایی را با قیمت از پیش تعیین شده، قبل یا بعد از تاریخ معین شده می دهد. اگرچه به نظر می رسد که قراردادهای آپشن شبیه به قراردادهای آتی باشند، اما تریدرهایی که برای خرید قرارداد آپشن (Options Contract) قراردادهای آپشن اقدام می کنند، موظف به انجام یا اجرای قرارداد نیستند.

قراردادهای آپشن معاملات مشتقه ای هستند که می توانند طبق طیف وسیعی از دارایی ها، مانند سهام و ارزهای دیجیتال پایه گذاری شوند. همچنین این قراردادها ممکن است از شاخص های مالی حاصل شوند. به طور معمول، قراردادهای آپشن برای پوشش ریسک در معاملات موجود و معاملات سفته مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه کارکرد قراردادهای آپشن

دو نوع گزینه در قراردادهای آپشن وجود دارد که با عنوان Put (فروش) و Call (خرید) شناخته می شوند. در نوع Call به صاحب قرارداد حق خرید دارایی اعطا می شود، در حالی که در نوع Put، حق فروش به صاحب قرارداد داده می شود.

به این ترتیب، معمولاً تریدرها هنگامی که انتظار افزایش قیمت دارایی را دارند، نوع “خرید” را انتخاب می کنند و وقتی که انتظار کاهش قیمت را دارند، نوع “فروش” را انتخاب می کنند.

علاوه بر این دو حالت، امکان استفاده ترکیبی از این گزینه ها برای مواقعی که بازار در نوسان است وجود دارد.

مؤلفه های قرارداد های آپشن

قراردادهای آپشن شامل حداقل چهار مؤلفه می شوند: تعداد، تاریخ سررسید، قیمت توافق شده و پریمیوم قرارداد.

تعداد:

این بخش به تعداد دارایی هایی که در قرارداد معامله می شوند اشاره دارد.

تاریخ سررسید:

تاریخی است که پس از آن تریدر دیگر نمی تواند از قرارداد خود قرارداد آپشن (Options Contract) را به اجرا بگذارد.

قیمت توافق شده:

قیمتی است که در ابتدای قرارداد تنظیم می شود و دارایی مندرج در قرارداد با آن قیمت خریداری یا فروخته می شود.

پریمیوم:

پریمیوم کل مبلغی است که یک سرمایه گذار برای بدست آوردن حق انتخاب خرید و فروش قرارداد باید بپردازد. بنابراین خریداران با توجه به ارزش پریمیوم، که دائماً در حال تغییر است، با نزدیک شدن تاریخ سررسید، از فروشندگان قرارداد را خریداری می کنند.

اساساً اگر قیمت توافق شده کمتر از قیمت بازار باشد، تریدر می تواند دارایی مد نظر خود را با تخفیف خریداری کند و پس از درج پریمیوم در قرارداد، ممکن است از گزینه فروش خود برای کسب سود استفاده کنند. اما اگر قیمت توافق شده از قیمت بازار بالاتر باشد، دارنده قرارداد دلیلی برای استفاده از این گزینه ندارد و قرارداد بی فایده محسوب می شود. هنگامی که قرارداد اجرا نشود، خریدار فقط مبلغی را که برای پریمیوم پرداخت شده را از دست می دهد.

توجه به این نکته مهم است که اگرچه خریداران گزینه های فروش یا خرید را برای انتخاب دارند، اما تصمیم فروشندگان به تصمیم خریداران بستگی دارند. بنابراین اگر تریدری تصمیم به فروش قرارداد خود را بگیرد، فروشنده موظف به فروش دارایی است.

بنابراین می توان گفت که فروشندگان در مقایسه با خریداران بیشتر در معرض خطر هستند. در حالی که ضرر و زیان خریداران محدود به مبلغ پریمیوم برای قرارداد است، فروشندگان بسته به قیمت دارایی در بازار می توانند متحمل ضررهای بیشتری بشوند.

برخی از قراردادها به تریدرها این امکان را می دهند که قبل از تاریخ سررسید در هر زمان از گزینه خود استفاده کنند. این قراردادها معمولاً به عنوان قراردادهای آمریکایی شناخته می شوند. در مقابل، قراردادهای آپشن اروپایی فقط در تاریخ سررسید قابل اجرا هستند. البته لازم به ذکر است که این نوع از قراردادها هیچ ارتباطی با موقعیت جغرافیایی آنها ندارند.