فیبوناچی در tradingview
روش‌های تعیین حد سود و زیان
روش‌های مختلفی برای تعیین حد سود و زیان در بازار سهام وجود دارند و همان‌گونه که در مقاله قبلی توضیح داده شد؛ اکثر معامله‌گران به منظور پیش‌بینی نقاط خروج احتمالی از بازار، از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. در این مطلب به بیان مهم‌ترین روش‌های تعیین حد سود و ضرر بر مبنای قیمت، با ذکر مثال‌هایی از بازار سهام خواهیم پرداخت.
فواصل قیمتی مشخص نسبت به ناحیه ورود
برخی سرمایه‌گذاران رویکرد تحلیلی خاصی نداشته و بیشتر روی اعداد ثابت تمرکز دارند. معیار اصلی در این روش، میزان فاصله نقاط خروج نسبت به ناحیه ورود است که معمولاً این فواصل بر اساس فیبوناچی در tradingview واحد درصد بیان می‌شوند. این مقادیر بر مبنای شرایط کلی بازار (نظیر محدودیت نوسان مجاز روزانه)، نوسانات ذاتی سهم و سایر موارد تعیین خواهند شد. در نمودار زیر که مربوط به سهام شرکت ایران خودرو است؛ معامله‌گر پس از شکست سطح مقاومتی تصمیم به ورود می‌گیرد و بر اساس یک استراتژی شخصی، مقدار ثابت %۱۰ حد ضرر نسبت به نقطه ورود در نظر گرفته است. با فیبوناچی در tradingview توجه به اینکه نسبت پاداش به ریسک معاملاتش روی عدد ۲ تنظیم شده است؛ حد سود از ناحیه ورود به بازار، %۲۰ فاصله خواهد داشت.
اعداد رند
استفاده از اعداد رند در تحلیل تکنیکال کلاسیک و به طور کلی تعیین نقاط بازگشت بازار سهام، بسیار مرسوم است. معامله‌گران کهنه‌کار بازار مالی نیز به این سطوح توجه ویژه‌ای داشته و هنوز هم نسبت به کارایی آنها دیدگاه مثبتی دارند. عموماً رسیدن قیمت به محدوده اعداد رند در نمودار، موجب ایجاد تحرکات خاصی در عرضه و تقاضای بازار می‌شود. برخی معامله‌گران با قرار دادن نقاط خروج خود در این سطوح سعی دارند؛ حد سود و زیان مطمئنی داشته باشند. به منظور درک بهتر مطلب، موقعیت معاملاتی فرضی زیر را در سهم وبصادر در نظر بگیرید. پس از شکست نقطه تلاقی خط روند و سطح مقاومتی، فرد اقدام به ورود نموده است که با نسبت بازده به ریسک برابر ۱، مقادیر ۸۰۰ و ۵۰۰ ریال را به ترتیب به عنوان حد سود و زیان احتمالی این معامله در نظر گرفته است.
اندیکاتورها
بدون شک یکی از پرطرفدارترین ابزار نموداری در میان معامله‌گران بازار مالی اندیکاتورها هستند که خود به چندین نوع تقسیم می‌شوند. این ابزارها به حدی مورد علاقه سرمایه‌گذاران است که به عناوین مختلفی نظیر تحلیل بازار، نقطه ورود و نواحی خروج از آنها استفاده می‌کنند. مهم ترین دلیل محبوبیت اندیکاتورها در میان معامله‌گران مبتدی، سهولت کاربری آنها است. اندیکاتورها بر اساس ماهیت و دسته بندی موجود در پلتفرم‌های تحلیلی، به چهار نوع کلی روند یاب، مبتنی بر حجم، اسیلاتورها و اندیکاتورهای تدوین شده توسط آقای بیل ویلیامز تقسیم بندی می‌شوند.
میانگین متحرک یکی از کاربردی ترین اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال است که یکی از موارد استفاده آن تعیین نقاط خروج می‌باشد. میانگین‌ها معمولاً به صورت منفرد یا چندگانه استفاده می‌شوند. در تصویر زیر یک موقعیت معاملاتی را مشاهده میکنیم که نقاط ورود و خروج کاملاً بر اساس تقاطع دو میانگین متحرک شکل گرفته اند.
اگر قیمت بالاتر از میانگین‌ها قرار داشته و یک تقاطع مثبت نیز اتفاق بیفتد(یعنی خط قرمز رنگ که متعلق به میانگین ۴۰ روزه است، میانگین متحرک۶۰ روزه را به سمت بالا بشکند) اقدام به خرید نموده و زمانی که میان قیمت و میانگین متحرک ۴۰ روزه، یک شکست قیمتی نزولی رخ دهد؛ باید از معامله خارج شویم. در واقع یک نقطه خروج غیرثابت انتخاب شده است که به صورت هم‌زمان حد سود و زیان را پوشش میدهد.
فیبوناچی
افرادی که سواد ریاضی داشته باشند؛ مطمئناً سری اعداد فیبوناچی را می‌شناسند و داستان معروف آن را نیز شنیده‌اند. مجموعه ابزار فیبوناچی در پلتفرم‌های معاملاتی بازار مالی، یکی از قدرتمندترین ابزارهای تحلیلی به شمار می‌آیند که حتی می‌توان صرفاً بر مبنای آنها یک استراتژی معاملاتی کامل تدوین نمود! فیبوناچی بازگشتی یکی از محبوب ترین فیبوناچی در tradingview ابزار تحلیل نموداری فیبوناچی است که معامله‌گران بسیاری از سطوح آن به عنوان نقاط کلیدی ورود و خروج از معامله استفاده می‌کنند. با مشاهده نمودار قیمت شرکت مخابرات ایران متوجه می‌شویم که معامله‌گر «الف» بر اساس تلاقی خط روند صعودی، سطح حمایتی کلاسیک و فیبوناچی در tradingview ناحیه %۳۸ فیبوناچی بازگشتی در یک نقطه، اقدام به خرید نموده است. حد سود این معامله در سطح صفر درصد فیبوناچی یا همان قله قبلی و حد ضرر آن نیز در ناحیه %۶۱.۸ که درصد طلایی فیبوناچی می‌باشد؛ قرار داده شده است.
سطوح حمایت و مقاومت
تعداد کثیری از معامله‌گران قدیمی بازار، به این سطوح ساده اما مهم در نمودار قیمت، توجه خاصی داشته و بخش مهمی از استراتژی معاملاتی آنها را شامل می‌شود. تئوری اصلی در استفاده از حمایت و مقاومت کلاسیک این است که بر اساس روانشناسی جمعی اگر قیمت از یک ناحیه بازگشت داشته باشد؛ ممکن است دفعات بعدی نیز با رسیدن به این نقطه، سرمایه‌گذاران واکنش مشابهی داشته باشند. به همین دلیل استفاده از این سطوح به عنوان نقاط خروج از بازار، کار بسیار عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد. زیرا، در صورت شکست این نواحی، هشدار جدی مبنی بر تغییر روند صادر شده و منطقی است که از معامله خارج شویم. در مثال زیر بر اساس نماد تاپیکو، نمونه‌ای از موقعیت‌های معاملاتی را مشاهده میکنیم که نقاط حد سود و زیان بر اساس سطوح حمایت و مقاومت مشخص شده‌اند.
خطوط روند
همانند سطوح حمایت و مقاومت کلاسیک، خط روند نیز یکی از مفاهیم ابتدایی و مهمی است فیبوناچی در tradingview که به تحلیلگران فنی آموزش داده می‌شود. این خطوط که طبق قواعد مشخصی، از اتصال نقاط بازگشت قیمت در نمودار تشکیل می‌شوند، یکی از قدرتمند ترین ابزارهای تحلیلی در بازار مالی به شمار می‌روند. خط روند به صورت انفرادی یا در نقاط تلاقی با سایر ابزار تحلیل، قابلیت استفاده دارد. این خطوط به دلیل اینکه یکی از مبانی اصلی تحلیل تکنیکال تلقی می‌شوند؛ ابزار دیگری نیز بر اساس آنها تدوین یافته‌اند. به عنوان نمونه کانال‌های قیمتی از نمونه ابزار مرسوم در تحلیل نموداری می‌باشند که بر مبنای خطوط روند ترسیم می‌شوند.
در موقعیت معاملاتی فرضی ذیل مشاهده می‌کنید که پس از ترسیم یک کانال قیمتی صعودی در نمودار روزانه سهم ملی صنایع مس ایران، معامله‌گر «ب» پس از شکست ناحیه مقاومتی کوتاه مدت، اقدام به خرید سهم می‌نمایند. در چنین موقعیت‌هایی معامله‌گران بلندمدتی می‌توانند، از خطوط کف و سقف کانال به ترتیب به عنوان حد زیان و سود بهره ببرند و در صورتی که سرمایه‌گذار افق کوتاه مدتی را مد نظر داشته باشد؛ با رسیدن به خط روند کوتاه مدت(خط قرمز رنگ) جهت جلوگیری از تقبل ریسک تغییر روند، می‌توان از معامله خارج شد.
الگوهای قیمتی
امروزه تشخیص روند آتی بازار سهام بر اساس الگوهای قیمتی، بسیار رایج است. این الگوها بر اساس حرکات قیمتی پرتکرار و مشابه که پس از وقوع آنها بازار روند مشخصی پیدا کرده است؛ از اطلاعات قیمتی بلند مدت بازارهای مالی، استخراج شده‌اند. الگوهای نموداری انواع و اقسام مختلفی دارند که مهم ترین آنها عبارتند از: سر و شانه، پرچم، مستطیل، سقف و کف‌های چند قلو، کنج.
این الگوها بر اساس شرایط وقوع می‌توانند خاصیت نزولی یا صعودی داشته و یکی از نقاط قوت الگوهای قیمتی این است که یک الگو به تنهایی می‌تواند نواحی حد سود و زیان معاملات را به طور دقیق مشخص کند. به طور مثال به الگوی پرچم و نقاط خروج از معامله در نمودار سهام بانک ملت توجه فرمایید.
فیبوناچی فن چیست؟
فیبوناچی فن (Fibonacci Fan) چیست و چه کاربردی در ترید ارزدیجیتال دارد؟
فیبوناچی فن (Fibonacci fan) یک فن نمودار سازی است فیبوناچی در tradingview که در تجزیه و تحلیل تکنیکال استفاده می‌شود و از نسبت فیبوناچی برای پیش‌بینی سطح پشتیبانی و مقاومت به صورت گرافیکی استفاده می‌کند.
از نسبت فیبوناچی می‌توان برای توصیف تناسب در اشیا از کوچکترین عناصر سازنده طبیعت مانند اتمها گرفته تا پیشرفته‌ترین الگوهای جهان مانند اجرام آسمانی بزرگ که تصور نمی‌شود، استفاده کرد. طبیعت برای حفظ تعادل به این نسبت ذاتی متکی است، اما به نظر می‌رسد بازارهای مالی نیز با این «نسبت طلایی» مطابقت دارند.
نکات کلیدی فیبوناچی فن
فیبوناچی فن (Fibonacci fan) روشی برای رسم سطح پشتیبانی و مقاومت بر اساس نسبت‌های ارائه شده توسط سطح فیبوناچی است.
خطوط روند در فواصل ۲۳٫۶، ۳۸٫۲، ۵۰ و ۶۱٫۸ درصد از هم جدا می‌شوند تا پیش‌بینی بازگشتها را انجام دهند.
نسبت فیبوناچی، که به عنوان «نسبت طلایی» نیز شناخته می‌شود، تقریباً ۱٫۶۱۸ است. این نسبت در سراسر علوم طبیعی و اجتماعی یافت می‌شود.
درک فیبوناچی فن (Fibonacci fan)
فیبوناچی فن، مجموعه ای از خط روند متوالی فیبوناچی در tradingview هستند که از طریق یک قله یا اوج از طریق مجموعه ای از نقاط دیکته شده توسط بازیابی فیبوناچی، کشیده می‌شوند. برای ایجاد آنها، یک معامله گر خط پایه ای را ترسیم می‌کند که فن را پایه‌گذاری می‌کند، که معمولاً قیمت‌های پایین و بالا را برای یک دوره زمانی مشخص پوشش میدهد.
برای رسیدن به سطح اصلاح، معامله گر اختلاف قیمت را در انتهای پایین و بالا با نسبت‌های تعیین شده توسط سطح فیبوناچی، به‌طور معمول ۲۳٫۶ درصد، ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد تقسیم می‌کند. خطوطی که با اتصال نقطه شروع برای خط روند پایه و هر سطح اصلاح شکل می‌گیرند، فیبوناچی فن را ایجاد می‌کنند.
معامله گران می‌توانند از خطوط فیبوناچی فن برای پیش‌بینی نقاط اصلی مقاومت یا پشتیبانی استفاده کنند، در این صورت ممکن است انتظار روند معکوس قیمت‌ها را داشته باشند. هنگامی که یک معامله گر الگوهای موجود در یک نمودار را شناسایی کرد، می‌تواند از این الگوها برای پیش‌بینی حرکت‌های آینده قیمت و سطح حمایت و مقاومت در آینده استفاده کند. تریدرها برای پیش‌بینی معاملات خود از پیشبینی‌ها استفاده می‌کنند.
استراتژی‌های سرمایه‌گذاری نسبت فیبوناچی
توالی فیبوناچی با ارقام صفر و یک شروع می‌شود، سپس بی‌نهایت با عدد بعدی در توالی برابر با مجموع دو عدد قبل از آن ادامه می‌یابد (به عنوان مثال ۰، ۱ ، ۱، ۲ ، ۳، ۵ ، ۸، ۱۳، ۲۱، ۳۵ و غیره) نسبت هر اصطلاح مجاور تقریباً برابر با ۱٫۶۱۸ است که در ریاضیات با حرف یونانی phi (Φ) نشان داده می‌شود، و به‌طور تصادفی زیربنای تعداد زیادی از الگوهای طبیعی است. به دلایل ناشناخته، به نظر می‌رسد قیمت نیز در الگویی مطابق با نسبت فیبوناچی رفتار می‌کند.
تجزیه و تحلیل تکنیکال مبتنی بر نسبت فیبوناچی برای هر دو محور قیمت و زمان نمودارها وجود دارد. تحلیلگران همچنین می‌توانند با استفاده از مقادیر برگشتی برای تولید قوس یا فن با استفاده از مقیاس‌های حسابی یا لگاریتمی استفاده کنند. به فیبوناچی در tradingview نظر می‌رسد هیچ‌کس نمی‌داند که آیا این ابزارها به این دلیل کار می‌کنند که بازارها نوعی الگوی طبیعی از خود نشان می‌دهند یا بسیاری از سرمایه گذاران از نسبت فیبوناچی برای پیش‌بینی حرکات قیمت استفاده می‌کنند و آنها را به عنوان پیشگویی خودکفا معرفی فیبوناچی در tradingview می‌کنند. در هر صورت، سطح کلیدی حمایت و مقاومت معمولاً در سطح ۶۱٫۸ درصد در هر دو روند صعودی و روند نزولی اتفاق می‌افتد.
برای استخراج سه نسبت کلیدی که معمولاً در تحلیل تکنیکال بر اساس سطح فیبوناچی استفاده می‌شود، به سادگی می‌توانید نسبت یک عدد را پیدا کنید. اعداد مجاور معکوس phi یا ۰٫۶۱۸ را تولید می‌کنند که مربوط به سطح اصلاحی ۶۱٫۸ درصد است. اعداد با فاصله دو مکان از توالی نسبت ۳۸٫۲ درصد و اعداد سه مکان با فاصله نسبت ۲۳٫۶ درصد را نشان می‌دهند.
ابزار فیبوناچی زمانی در داینامیک تریدر
در نرم‌افزار داینامیک تریدر دو ابزار برای تحلیل زمانی داریم که چهار کاربرد دارا‌هستند . به دنبال فیبوناچی در tradingview این کاربردها را توضیح خوا هیم داد . این دو ابزار بر بالای نرم‌افزار قرار دارند .
ابزار اول سمت چپ دونقطه‌ای و سمت راست سه‌نقطه‌ای هست یعنی به سه‌نقطه (پیوت) برای رسم نیاز دارد.
این ابزار سه کاربرد دارد:
کاربرد اول:
در ارزیابی قیمتی هرگاه قصد داشتیم تصحیح قیمتی را بررسی کنیم از فیبوناچی ریتریسمنت به کارگیری می‌کردیم برای تحلیل زمان هم از ریتریسمنت هنگامی استفاده میکنیم . به این منظور در صورتی مثلاً در تصویر زیر بخواهیم بدانیم در چه درصدی از زمان BC توانسته است AB را اصلاح نماید بر روی فیبوناچی زمانی دونقطه‌ای ( ریتریسمنت ) کلیک کرده و دونقطه A و B را تعیین می کنیم
این ریتریسمنت برای نسبت‌های زیر صد کاربرد دارد مثلاً در تصویر پایین که شاخص کل بورس کشور ایران را نشان میدهد در‌حالتی که در موج ۱ ریتریس زمانی ترسیم کنیم , می بینیم که در ۰٫۶۱۸ فیبوناچیوقتی هنوز نتوانسته است ۰٫۳۸۲ قیمت سهم را اصلاح نماید ; به این ترتیب معلوم است در آن دوره قدرت فروش بسیار کم‌تر از خرید بوده است و همان‌طور که مشاهده می کنید بعدازآن فیبوناچی در tradingview موج ۳ بزرگعرض‌اندام نموده است .
کاربرد دوم
برای استفاده از این ابزار نیز از همان فیبوناچی دونقطه‌ای استفاده میکنیم (سقف-کف یا کف-سقف) با این تفاوت که نسبت‌های زمانی ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد برای ما مهم هستند. همچنین این ابزار وقتی به‌عنوان EXT کاربرد پیدا می‌کند که بازار کف یا سقف جدیدی تشکیل دهد. مثلاً در تصویر زیر می‌بینید که اکتنشن زمانی AB به چه زیبایی در زمان‌های ۱۰۰-۱۶۱٫۸ و ۲۶۱٫۸ درصد به ترتیب سقف، کف و سقف تشکیل داده است.
کاربرد سوم
این ابزار هم مانند دو فیبوناچی ریتریسمنت و اکستنشن است یعنی از دونقطه برای رسم استفاده می‌شود با این تفاوت که از دو کف یا دو سقف برای پیدا کردن نقطه اکسترمم بعدی استفاده می‌کنند. برای مثال از دو سقف برای به دست آوردن زمان کف‌ها و سقف‌های بعدی استفاده‌شده است.
این ابزار نظیر ابزار پروجکشن قیمتی می‌باشد . از سه پیوت ( کف – سقف – کف ) یا این که ( سقف – کف – سقف ) برای به دست آوردن زمان ماژور بعدی به کارگیری می کنیم . یکی کاربردهای اساسی این ابزارمعین کردن زمان پایان الگوهای هارمونیک هست . مثلاً در تصویر زیر با به کارگیری از ابزار پروجکشن وقتی در نقاط A – B – C کف بعدی دقیقاً در طول ۱۰۰ پروجکشن اتفاق افتاده است و همچنین در ۱۶۱٫۸ و ۲۶۱٫۸ درصد نمودار واکنش‌های جالبی را داشته است .
